XXII Carreira Popular de Carral

intres antes da saída

22 de novembro de 2015 quedará marcado no meu calendario como a primeira carreira na que vin correr ao meu fillo Marcos. 

O día non estaba para tirar foguetes, con choiva intensa pero coa ilusión de ver a Marcos cun dorsal no se peito. Se o pai estaba ilusionado, o fillo aínda o estaba máis. A súa cara reflexaba unha alegría e unhas gañas de disfrutar da carreira que nunca o imaxinaría.

A súa carreira parecíalle curta (100 m), polo que houbo que explicarlle que para o ano que ben xa lle tocaba máis distancia. 

E claro, ao rematar, pareceulle curta, sendo coma é un "fuguillas". E a súa recompensa, unha fermosa medalla de chocolate, que non quixo comer ata ensinarlla a súa nai. 

chegando á meta (foto:funningplus)

Agora tocábame a min. Despois de deixa-lo con María Souto (moitas gracias), para que eu poidese sufrir a carreira. 

Carreira moi divertida e aconsellable. Un cross de asfalto diría eu. E polo que se viu, saiu. moi ben, sendo xa das últimas carreiras do ano. Finalmente, 6ª posición absoluta, cun tempo de 00:32:24. 

Por suposto, para repetir. Unha das clasicas.

Pero a alegria non rematou ahí. Nesta mesma curva estaba animándome o meu fillo Marcos. Que alegría. Ao pasar a meta, ensinoume o trofeo que lle deron por ser o 2º clasificado. Máis contento que un cuco, e coa ilusión de ensinarlle á súa mamá o ben que o pasou. Xa está pensando na seguinte.