Media maratón Coruña21

 "Non me gusta a min o asfalto,

pero desta vez atrapoume".

Todo comezou cando Diego Lanchiñas me dixo que Martín Varela ía competir na Coruña21 cunha cadeira de rodas de atletismo que eles mesmos construiran. Ía ser a primeria vez que isto ía pasar na cidade da Coruña e propúxome acompañalos a eles e a Álvaro Illobre.

Obviamente, non o dubidei, sabendo que este era un gran paso para a humanidade. E así foi como me atopei na parte dianteira da saída.

Minutos previos á saída, os cinco atletas nos seus postos

Ás 10:00 da mañá deuse a saída a

5 persoas,

5 ilusións,

5 historias,

5 vidas, é dicir,

5 atletas que ían facer historia.

Álvaro Illobre e Martín Varela preparándose para a saída

Unha mañá chuviosa, con algo de frío, pero respirábase ilusión. Ilusión nas caras de todos os corredores, ilusión nas caras da xente do proxecto ENKI (FUNDACIÓN María José Jove e FUNDACIÓN Abrente). 

Álvaro Illobre a escasos metros de tomar a saída

"Logo veu a carreira,

a súa carreira."

Os atletas pasando por Praza Pontevedra

Martín Varela chegando á meta

E finalmente veu a liña de meta.

Pola noite, disto que a cabeza che segue recordando cousas, pensaba, ¿¿sería suficiente o que fixo esta xente para polo menos saia nos noticieiros?? ¿a xente sabrá que esta é a realidade??

Estos atletas, o proxecto ENKI fixo o máis difícil, poñer a primeira pedra do que pode ser a mellor das realidades, a mellor das sociedades.

Queda moito camiño por andar, pero o esforzo e a ilusión desta xente fai que a velocidade sexa ... de maratón.